بارکد: هر آنچه باید درباره بارکد بدانید

بارکد چیست؟

ما قصد داریم در این مقاله هر چیزی که لازم است شما درباره بارکد بدانید را ارائه کنیم. بارکد چیست، چه اجزایی دارد، چگونه کار می‌کند و شما برای خرید این سیستم نیاز به چه اطلاعاتی دارید؟

هرزمانی که ما چیزی را خریداری می‌کنیم با بارکد ارتباط برقرار می‌کنیم، اما به‌ندرت متوجه آن‌ها می‌شویم. بااین‌حال، بارکدها نقش مهمی در عملکرد مؤثر و کارآمد اقتصاد ما، از کسب‌وکارهای کوچک تا شرکت‌های بزرگ چندملیتی ایفا می‌کنند.

بارکد “یک کد ماشین قابل‌خواندن در شکل اعداد و یک الگوی خطوط موازی با عرض متغیر است که روی یک برچسب چاپ‌شده و مختص شناسایی یک محصول است.” اما در حقیقت یک بارکد کاربردهای بیشتری دارد. سیستم‌های بارکد  به کسب‌وکارها و سازمان‌ها کمک می‌کنند تا  محصولات، قیمت‌ها و سطوح سهام برای مدیریت متمرکز در یک سیستم نرم‌افزار کامپیوتری را کنترل کنند که باعث افزایش فراوان بهره‌وری می‌شود.

خطوط و الگوهای بارکد درواقع نشان‌دهنده اعداد و داده‌ها هستند و توسعه آن‌ها اجازه می‌دهد اطلاعات اساسی در مورد محصول به‌راحتی توسط یک دستگاه اسکن نوری  (اسکنر بارکد) و به‌صورت خودکار به سیستم کامپیوتری وارد شود. این سیستم به‌شدت باعث کاهش زمان لازم برای ضبط اطلاعات و خطای ورود داده‌ها توسط انسان می‌شود.

بارکد با طرح‌های ساده یک‌بعدی ساخته‌شده است که شامل خطوط اساسی بنیادی است و فقط توسط اسکنرهای مخصوص بارکد قابل‌خواندن هستند. بااین‌حال، امروزه بارکدها در بسیاری از اشکال و اندازه‌ها و طیف وسیعی از طرح‌ها وجود دارند و بسیاری از آن‌ها حتی می‌توانند توسط تلفن‌های همراه و سایر دستگاه‌ها خوانده شوند .

تاریخچه مختصر بارکد

بارکد دارای تاریخچه طولانی و جالب است، طرح اولیه نزدیک به ۷۰ سال پیش آغازشده است. این‌یک داستان در حال تغییر است، تکنولوژی پشت بارکد به‌طور مداوم در حال تحول بوده و ما در حال کشف راه‌هایی برای قرار دادن اطلاعات بیشتر و بیشتر در این کدهای “ماشین قابل‌خواندن”.  هستیم.

داستان بارکد در سال ۱۹۴۹ در ساحل آغاز شد، زمانی که جوزف وودلند، مهندس مکانیک در دانشگاه Drexel ، مجموعه‌ای از خطوط موازی را در شن و ماسه که “نوعی” فرم طولانی “نقاط و خطوط” یا کد مورس را نشان می‌داد، کشید. وودلند در حال فکر کردن در مورد راه‌هایی بود که مورس کد را برای حل مشکلی که همکارش برنارد سیلور به او ارجاع داده بود مورداستفاده قرار دهد. چند ماه پیش، سیلور شنیده بود که رئیس یک فروشگاه زنجیره‌ای مواد غذایی درخواستی جهت طراحی سیستمی برای خودکار سازی فرآیند پرداخت را به دانشگاه دورکسل ارائه کرده است.

در ۲۰ اکتبر سال ۱۹۴۹، وودلند و سیلور یک پرونده ثبت اختراع برای “Classification Apparatus and Method” ارائه دادند نام این پرونده اولین مفهوم بارکد بود. آن‌ها سرانجام ثبت اختراع خود را در اکتبر ۱۹۵۲ دریافت کردند.

در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شرکت‌های مختلف و صنایع تلاش کردند تا تکنولوژی بارکد را توسعه دهند. اولین اجرای سیستم KarTrak توسط دیوید کالینز برای شرکت راه‌آهن بوستون و مین بود. متعاقباً به‌وسیله انجمن راه‌آهن آمریکایی (AAR) به‌عنوان استاندارد انتخاب شد و تا سال ۱۹۷۴، ۹۵ درصد از ناوگان AAR با سیستم KarTrak برچسب‌گذاری شد. بااین‌حال، سیستم هرگز کاملاً کاربردی نبود و استفاده از آن در اواخر دهه ۱۹۷۰ متوقف شد.

پیشرفتی که منجر به گسترش جهانی بارکدها شد، توسعه کلی کد محصول (UPC) بود . در سال ۱۹۶۶ انجمن ملی زنجیره‌های غذایی (NAFC) شروع به بحث در مورد ایده سیستم‌های پرداخت خودکار انجام داد. در آن زمان RCA حق مالکیت حق ثبت اختراع اصلی وودلند و سیلور را داشت و یک پروژه داخلی برای توسعه یک سیستم مؤثر را آغاز کرد.

سپس، در اواسط دهه ۱۹۷۰، NAFC کمیته ویژه سوپرمارکت ایالات‌متحده را مقرر کرد تا بر اساس آن ‌یک کد محصول یکپارچه ایجاد کند تا دستورالعمل‌های اساسی برای توسعه بارکد و یک سیستم کدگذاری مؤثر را ایجاد کند.. این به ایجاد یک کد استاندارد ۱۱ رقمی برای شناسایی محصولات منجر شد.

باگذشت زمان، بارکد از خطوط ساده به طرح‌های پیچیده گسترش پیداکرده و به مردم کمک می‌کند همه‌چیز را از یک نوشابه سودا به دارایی‌های مخفی بالا در وزارت دفاع ردیابی کنند.

بارکدها چگونه کار می‌کنند؟

بارکدها از طریق ترکیبی از نماد (بارکد) و یک اسکنر که می‌توانند نمادها را بخوانند و آن‌ها را به اطلاعات مفید تبدیل کنند استفاده می‌شوند و اغلب اطلاعات مربوط به مبدأ محصول، قیمت، نوع و مکان را پردازش می‌کنند. اسکنر بارکد را می‌خواند و به‌صورت اتوماتیک اطلاعات ذخیره‌شده در آن را به یک سیستم پایگاه داده وارد می‌کند.

این ابزار مزایای فراوانی برای کسب‌وکارها ارائه کرده است. به‌عنوان نمونه شرکت بزرگی مانند Walmart که در سرتاسر جهان دارای شعبه است به کمک این سیستم می‌تواند مطمئن شود که کالاهای موردنیاز فروشگاه‌ها وجود دارند و قیمت آن‌ها در همه‌جا یکسان است. همچنین کسب‌وکارهای کوچک و متوسط، بیمارستان‌ها و گروه‌های دولتی، می‌توانند به کمک آن دارایی‌های خود را پیگیری نمایند و از آن‌ها به بهترین صورت استفاده کنند.

بعضی از راه‌های استفاده از بارکدها در کسب‌وکارها عبارت‌اند از:

۱- سادگی در کنترل موجودی اقلام به کمک یک نرم‌افزار و اسکنر بارکد یا رایانه همراه (PDA). اقلام موجودی (مثل محصولاتی که شما می‌فروشید، منابع یا مواد خام) همه برچسب‌های بارکد دارند، بنابراین برای کم کردن آن قلم کالا از موجودی تنها کافی است بارکد آن را اسکن نمایید. به همین سادگی تعداد آن کالا از موجودی شما کسر شده و مقدار آن به‌روزرسانی می‌شود.

۲- سادگی در کنترل دارایی‌ها، صرف‌نظر از اینکه کسب‌وکار شما بزرگ یا کوچک باشد، شما همیشه مقداری دارایی دارید که نیاز به کنترل دارند. با نصب برچسب دارایی بارکد به هر یک از آن‌ها برای ردیابی کافی است بارکد آن‌ها را اسکن کنید. این‌یک راه عالی برای بهبود پاسخگویی است و حسابرسی بسیار ساده‌تر می‌شود.

۳- استفاده از بارکد در فرم‌های نظرسنجی خریداران. شما می‌توانید شماره‌سریال هر محصول را در بارکد آن بگنجانید، در این صورت نیازی نیست که مشتریان شما شماره‌سریال دستگاه خود را به خاطر بسپارند و تنها با اسکن آن می‌توانید به اطلاعات مشتری دسترسی یافته و خدمات بهتری به آن‌ها ارائه دهید.

۴- اگر شما رویدادی را راه‌اندازی کرده‌اید می‌توانید به کمک بارکد اطلاعات موردنیاز را به مشتریان خود ارائه دهید. اطلاعاتی که تنها با اسکن یک بارکد به‌راحتی در دسترس بازدیدکنندگان قرار می‌گیرد و نیازی به یادداشت و ثبت اطلاعات در برگه نیست.

انواع بارکد

دو نوع بارکد وجود دارد: ۱D و ۲D.

بارکد خطی (۱D) معمولاً هر نوع اطلاعات متن را نگه می‌دارد. در مقابل، یک بارکد ۲D پیچیده‌تر است و می‌تواند اطلاعات بیشتری شامل: قیمت، کمیت، آدرس وب یا تصویر را در خود نگه دارد. اسکنر بارکد خطی نمی‌تواند یک بارکد ۲D را بخواند و نیاز به استفاده از اسکنر تصویر برای خواندن اطلاعات تعبیه‌شده در این نوع بارکد را داریم. تلفن‌های همراه با دوربین، مانند تلفن‌های اپل و اندروید و بسیاری از دستگاه‌های دیگر می‌توانند بارکد ۲D را از طریق دوربین‌های یکپارچه خود بخوانند. بارکدهای دوبعدی، ۲D) ) به‌طور سیستماتیک داده‌ها را با استفاده از نمادها و شکل‌های دوبعدی نشان می‌دهند. آن‌ها شبیه یک بارکد خطی یک بعدی هستند، اما می‌توانند اطلاعات بیشتری را در هر واحد نشان دهند. بارکد دو بعدی شامل برخی از انواع بارکد جدیدتر مانند کد QR و PDF417 است.

امروزه کدهای دوبعدی، به‌ویژه کدهای QR می‌توانند تا ۷۰۰۰ رقم یا ۴۰۰۰ حرف از متن را نگه‌دارند. بارکدهای یک‌بعدی به‌طور سیستماتیک داده‌ها را با تغییر عرض‌ها و فاصله‌های خطوط موازی نشان می‌دهند.

انواع بارکد ۱D:

UPC CODE: بارکد UPC برای برچسب‌گذاری و اسکن کالاهای مصرفی در نقاط فروش در سراسر جهان – عمدتاً در ایالات‌متحده، انگلستان، استرالیا، نیوزلند و دیگر کشورها استفاده می‌شود؛ که دو نوع است UPC-A که دوازده رقم و UPC-E که ۶ رقم عددی را رمزگذاری می‌کنند.

EAN CODE: بارکد EAN نیز برای برچسب‌گذاری کالاهای مصرفی در سراسر جهان برای اسکن کردن نقطه فروش، عمدتاً در اروپا استفاده می‌شود. آن‌ها بسیار شبیه به کدهای UPC هستند و تمایز اصلی آن‌ها کاربرد جغرافیایی آن‌ها است. دارای انواع EAN-13, EAN-8, JAN-13, ISBN, ISSN که EAN-13 (شامل ۱۳ رقم) فاکتور فرم پیش‌فرض است، EAN-8 (شامل هشت رقم)   روی محصولاتی که فضای محدودی برای نوشتن دارند استفاده می‌شود مانند آب‌نبات.

CODE 39: بارکد ۳۹ (کد ۳ از ۹) برای برچسب زدن کالاها در بسیاری از صنایع استفاده می‌شود و اغلب در صنعت خودرو و وزارت دفاع ایالات‌متحده یافت می‌شود. از عدد و کاراکتر پشتیبانی می‌کند و نام آن از این واقعیت است که می‌تواند فقط ۳۹ کاراکتر را رمزگذاری کند – هرچند در آخرین نسخه آن مجموعه کاراکتر به ۴۳ افزایش‌یافته است که با کد ۱۲۸ شباهت دارد.

۱۲۸ CODE: کد ۱۲۸ بارکد فشرده با چگالی بالا است که درزمینهٔ تدارکات و حمل‌ونقل برای سفارش و توزیع مورداستفاده قرار می‌گیرد. ازآنجاکه آن‌ها از هر کاراکتری از مجموعه کاراکترهای ASCII 128 پشتیبانی می‌کنند، کدهای ۱۲۸ کد می‌توانند اطلاعات متنوعی را ذخیره کنند.

ITF CODE: بارکد ITF برای برچسب‌گذاری مواد بسته‌بندی در سراسر جهان استفاده می‌شود (مورداستفاده در صنایع حمل‌ونقل و انبار) ازآنجایی‌که آن‌ها تحمل بالای چاپ را داند برای چاپ روی کارتن از آن‌ها استفاده می‌شود. بارکد ITF تا ۱۴ رقم عدد را پشتیبانی می‌کند همچنین از تمام کاراکترهای ASCII پشتیبانی می‌کند.

۹۳ CODE: کد ۹۳ در تدارکات برای شناسایی بسته در موجودی خرده‌فروشی، برچسب قطعات الکترونیکی استفاده می‌شود و حتی اطلاعات تحویل تکمیلی را برای پست کانادایی ارائه می‌دهد؛ مانند کد ۳۹، بارکد ۹۳ با پشتیبانی کامل ASCII همراه است. همراه با امکان امنیت اضافی درون خود، تراکم بالا و اندازه جمع‌وجور کد ۹۳ باعث می‌شود آن‌ها حدود ۲۵٪ کوتاه‌تر از بارکدهای تولیدشده در کد ۳۹ باشد.

CODABAR CODE: این کد توسط متخصصان لجستیک و مراقبت‌های بهداشتی ازجمله بانک خون ایالات‌متحده، FedEx، آزمایشگاه‌های عکس و کتابخانه‌ها استفاده می‌شود. مزیت اصلی آن‌ها این است که آن‌ها به‌راحتی چاپ می‌شوند و می‌توانند توسط هر اثر چاپگر، حتی یک ماشین تایپ، تولید شوند؛ بنابراین، کاربران می‌توانند بسیاری از کدهای Codabar را به‌صورت متوالی بدون استفاده از کامپیوتر ایجاد کنند.

GS1 DATABAR CODE: بارکد GS1 DataBar (که قبلاً Symbology فضای کاهش‌یافته نامیده می‌شود) توسط رسانه‌های خرده‌فروشی برای شناسایی کوپن‌های مصرف‌کننده، تولید مواد خوراکی و همچنین اجناس کوچک در صنعت مراقبت‌های بهداشتی استفاده می‌شود. آن‌ها فشرده‌تر از بارکد معمولی مصرف‌کننده هستند. GS1 DataBar در سال ۲۰۰۱ معرفی شد و به نوع بارکد مجوز برای کوپن‌های خرده‌فروشی در ایالات‌متحده تبدیل‌شده است.

MSI PLESSEY CODE: بارکد MSI Plessey (Modified Plessey) برای مدیریت موجودی در محیط‌های خرده‌فروشی، مانند قفسه‌های سوپرمارکت برچسب‌گذاری می‌شود.

انواع بارکد ۲D:

QR CODE: کدهای QR اغلب در ابتکارات ردیابی و بازاریابی مانند تبلیغات، مجلات و کارت‌های کسب‌وکار استفاده می‌شود. آن‌ها در اندازه انعطاف‌پذیر هستند، تحمل خطای زیاد و خواندن سریع را ارائه می‌دهند، هرچند با اسکنر لیزر قابل‌خواندن نیستند. کدهای QR قابلیت پشتیبانی از چهار حالت مختلف از داده‌ها: عددی، الفبایی، بایت / باینری و حروف‌چینی را دارند. دامنه کاربرد عمومی و رایگان دارند.

DATAMATRIX CODE: کدهای Datamatrix معمولاً برای برچسب‌گذاری موارد کوچک، کالاها و اسناد استفاده می‌شود. راندمان کوچک آن‌ها باعث می‌شود تا برای محصولات کوچک در تدارکات و عملیات ایده آل باشند. در حقیقت، اتحادیه صنایع الکترونیک ایالات‌متحده (EIA) توصیه می‌کند از آن‌ها برای برچسب‌گذاری قطعات کوچک الکترونیکی استفاده شود. شبیه به کدهای QR، آن‌ها دارای تحمل گسل و خوانایی سریع هستند.

PDF417 CODE: کدهای PDF417 برای برنامه‌های کاربردی مورداستفاده قرار می‌گیرند که نیاز به ذخیره مقدار زیادی اطلاعات مانند عکس‌ها، اثرانگشت و امضا دارند. آن‌ها می‌توانند بیش از ۱.۱ کیلوبایت اطلاعات قابل‌خواندن با ماشین را نگه‌دارند که باعث می‌شود بسیار قدرتمندتر از دیگر بارکدهای ۲D باشند؛ مانند کدهای QR، بارکد PDF417، دامنه عمومی و رایگان برای استفاده دارد.

AZTEC CODE: کدهای آزتک معمولاً توسط صنعت حمل‌ونقل، مخصوصاً برای بلیت‌ها و گذرگاه‌های خطوط هوایی استفاده می‌شود. مزیت این بارکدها قابلیت خوانایی بالای آن است حتی اگر با وضوح پایین چاپ‌شده باشند یا خود بارکد آسیب‌دیده باشد بازهم قابل‌خواندن است. آن‌ها همچنین می‌توانند فضای کمتری را اتخاذ کنند زیرا برخلاف برخی از انواع بارکد ۲D دیگر نیازی به منطقه خالی اطراف ندارند.

چگونه بارکد خود را ایجاد می‌کنید

معمولاً وقتی سیستم بارکد خریداری می‌گردد به همراه آن نرم‌افزار تولید بارکد نیز ارائه می‌گردد و شما می‌توانید تنظیمات موردنیاز خودتان را مانند نوع بارکد، ابعاد بارکد، نوشته‌های موردنیاز و تعداد در هر برگه را در آن انجام داده و سپس اقدام به پرینت آن نمایید. ولی اگر به هر دلیلی موفق به تهیه نرم‌افزار مربوطه نشدید می‌توانید از این لینک به‌صورت آنلاین بارکد موردنیازتان را طراحی کنید.

پیدا کردن بهترین بارکد برای کسب‌وکار شما

با توجه به اطلاعاتی که اکنون در خصوص انواع بارکد و شرایط استفاده از آن‌ها را به دست آوردید، پنج پرسش وجود دارد که شما می‌توانید از خودتان برای پیدا کردن بارکدهای مناسب برای شرکت خود بپرسید.

• آیا محصول در نقطه فروش در فروشگاه‌های خرده‌فروشی اسکن می‌شود؟ بهترین نوع بارکد برای شما UPC, EAN است.
• کدام مجموعه کاراکتر باید پشتیبانی شود؟ کاراکترهای الفبا و عددی؟ بهترین نوع بارکد برای شما Code39, Code128, and QR Code است.
• چقدر فضای موجود در بسته‌بندی محصول موجود است؟ EAN8، UPC-E، Code128 و Datamatrix دارای فاکتورهای کوچک هستند.
• برای چاپ بارکد از چه موادی استفاده می‌کنید؟ ITF برای چاپ بارکد در کارتن راه‌راه عالی است.
• کدام نوع بارکد از بزرگ‌ترین مقدار داده‌ها پشتیبانی می‌کند؟ کدهای PDF417 برای ذخیره حجم زیادی داده‌ها عالی هستند.

این‌که آیا به دنبال بارکدهای یک‌بعدی یا دوبعدی برای کسب‌وکار، سازمان یا استفاده شخصی خود هستید، اطلاعاتی که ارائه کرده‌اید، باید به‌عنوان یک ابزار عالی برای کمک به انتخاب نوع مناسب بارکد برای نیازهای شما باشد.