انواع سیستم کدینگ

– روش های شماره گذاری کالا:ازآنجائیکه روش های متعددی در خصوص سیستم کدینگ کالاها ارائه شده، نمی توان یک روش سیستم کدینگ را به عنوان روش استاندارد و فراگیر برای تمامی مؤسسه ها و سازمان ها معرفی کرد، بنابراین در ادامه به چند نمونه از متداول ترین روش های شماره گذاری اشاره می کنیم.

– روش شماره گذاری با استفاده از حروف الفبا:

این روش از ساده ترین و ابتدائی ترین روش های شماره گذاری کالا و اجناس در انبار به شمار می رود. در این روش اجناس و کالاها بر اساس تقدم حروف نام کالا، شماره گذاری میگردند.

– روش شماره گذاری ساده با اعداد ترتیبی:

در این روش به ترتیب ورود کالا به انبار بدون توجه به نوع کالا، گروه یا خانواده کالا و یا طبقه بندی آنها، اعداد متوالی و پیاپی اختصاص داده می شود که این نوع شماره دهی خود بزرگترین نقطه ضعف آن می باشد زیرا امکان دارد برای یک نوع کالا دو یا چند کد اختصاص داه شود.

– روش شماره گذاری با استفاده از اعداد و حروف:

این روش ترکیبی از دو روش پیشین می باشد که در آن معمولاً از حروف اول نام اجناس (اغلب دو یا سه حرف اول ) و شماره ردیفی که به هر یک از کالاها اختصاص داده می شود، استفاده می شود.

در این روش مانند روش پیشین ایرادهائی وجود دارد که برخی از انها عبارتند از:

– محدود بودن حروف الفبا

– تشابه اسمی برخی از کالاها

– عدم امکان طبقه بندی

و …

– روش شماره گذاری نیمونیک:

در این شیوه با استفاده از حروف و مخفف کردن نام کالا و اجناس به عنوان شماره کالا و شناسایی اجناس صورت می گیرد.بطور مثال ، برای شماره گذاری باطری قلمی (باق) و برای باطری متوسط (بام) و برای باطری بزرگ (باب) و نظایر آن استفاده می شود.

این روش به دلیل تشابه نام کالا، یکنواخت نبودن نحوه شماره گذاری و … کاربرد بسیار کمی دارد.

– روش دیویی (شماره گذاری با استفاده از اعشار):

در این روش فقط از اعداد و اعشار (ممیز) برای شماره گذاری استفاده می گردد.

– روش شماره گذاری با استفاده از دسته بندی گروهی و یا خانواده اقلام:

در این روش یک مجموعه از اجناس و کالاها که مشخصات اصلی آنها با یکدیگر یکسان هستند و یا به یکدیگر شباهت دارند در گروه های واحد تقسیم بندی می گردند.

– روش شماره گذاری طبقات کالا با استفاده از اعداد:

یکی از روشهای متداول که در بیشتر سازمانها مشاهده میشود استفاده از اعداد برای تعیین طبقات گروه های اصلی و فرعی کالاها در انبار می باشد. در این روش، شماره طبقه کالا می تواند از شماره مخصوص یک یا چند رقمی تشکیل شود که گروه های اصلی را تشکیل می دهند. هر گروه اصلی می تواند دارای چندین گروه فرعی باشد که هر کدام از آنها نیز دارای شماره مخصوص به خود می باشند و در نهایت شماره مشخصه کالا را در نظر می گیرند.

مطالب مرتبط

نظر بدهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *